Hayatta, başkaları için vazgeçtiklerin kadar, onların gözünde değerli olabileceğini düşündün her zaman ama yanıldın. Giden hep senden oldu. Başkası için yaşadığın her an, senden çalınan bir andı farketmedin. Başkaları nasıl giyinmeni istediyse öyle giyindin, başkaları nasıl konuşmanı istediyse öyle konuştun. Ve bu başkalarının istekleri hiç bitmedi. Hiç durmadın ve hiç kendini dinleyecek kadar zaman ayırmadın kendine. Bu öyle uzun bir zaman aldı ki ve başkaları için takmış olduğun maskeler o kadar üst üste bindiki artık kendini bulamaz oldun. Kayboldun benliğinde.
.
Şimdi silkelenme zamanı , bu biraz acıtacak seni. Önce seni sevmiş gibi yapanlar yok olacak, birden yalnızlığın ile başbaşa kalacaksın. Bir süre sonra buna alışacaksın sessizlikte kendi sesini duymaya başlayacaksın. Artık bir başkası için değil önce kendin için var olacaksın. Bir süre sonra bakacaksın seni olduğu gibi kabullenen gerçek dostluklar bulacaksın ve bilmem kaç günü kalmış bu hikaye mutlu son ile bitecek. Önce kendine güven ve dene istersen. Zaten şimdiye kadar kaybettin bir daha kaybetsen ne çıkar sanki.