Baba olmak ağır ve güzel bir yüktür insan olana. Bir iken iki olmaktır baba olmak ve çoğalmaktır bu hayatta. Canından can verdiğin olduğu için belki de, kendi canından öte görmektir evlatlarını. Baba olmak tüm dünyaya aşık olmaktır sırf sen oldun diye ve sırf sen oldun diye tüm dünyanın zorluğuna göğüs germektir. Baba olmak kendinden geçmektir…
İlk nefes, beden ile ruhun ilk buluşmasıdır. Hayattan özlemi çıkartsan geriye ne kalır. İşte ruh ve bedende bu özlemi duyar farklı alemlerde birbirlerine. Ruh ile vücudun birbiriyle ilk bakışması, ilk öpüşmesi, ilk aşık olup ilk birleşmesidir, ilk nefes denen şey. Vücut ve ruh başka bir aleme gözlerini açar onunla. Onun için ilk nefes özeldir her…
“Delilik çoğunlukla başka bir kılığa bürünmüş akıldan başka bir şey değildir.” Johann Wolfgang Von GOETHE
Hayatta her şeyin varoluşu bir dengeye bağlı ise ölümde yaşamın dengesidir. Ölüm bir vücudun çürümesi ve artık ruh ile vücudun arasındaki bağın kopması demektir bazılarına göre bazılarına göre de zamanı geldiğinde olması gereken şeydir sadece.
24 saat, kimsenin ne bir dakika eksik, ne bir dakika fazla ayrıcalığı olmayan tek kavram. Kimin ondan yana bir avantajı olabilir ki hayatta. Her dakika bu eşitliği unutma diye dört bir yanındadır o.
Olmak veya olmamaktan öte Susmak veya Konuşmak belki de bütün mesele bu. Susmayı da, konuşmayı da öğretmediler bize, doğuştan gelen içgüdüyle hareket ediyoruz hayatta. Evet yaşamak için yeterli ama Adam gibi adam olmak için yetersiz geliyor bana.